Uçak lastiği şu temel malzemelerin birleşiminden oluşan bir yapıdır:
1. Kauçuk
2. Naylon
3. Kordon
4. Çelik
Lastikler bir vulkanizasyon işlemiyle bir araya getirilir. Vulkanizasyon işlemi, polimerleri çapraz bağlar oluşturarak daha dayanıklı malzemelere dönüştürmek için kullanılan kimyasal bir işlemdir. Ham veya sentetik kauçuğun veya benzeri plastik malzemenin, ona faydalı özellikler (esneklik, dayanıklılık ve stabilite gibi) kazandırmak amacıyla kimyasal olarak işlenir.
Uçak lastiği, son derece ağır yüklere ve darbelere dayanacak şekilde tasarlanmıştır. Uçağın ağırlığının daha eşit bir şekilde dağıtılması gerektiğinden, uçak için gereken lastik sayısı uçağın ağırlığıyla birlikte artar. Uçak lastiği sırt desenleri, yüksek yan rüzgar koşullarında stabiliteyi kolaylaştırmak, suda kızaklamayı önlemek,suyu uzaklaştırmak ve frenleme etkisi sağlamak üzere tasarlanmıştır.
Uçak lastikleri ayrıca belirli bir sıcaklıkta erimek üzere tasarlanmış (tekerleklerin iç kısmına monte edilen) eriyebilir tapaları da içerir. İptal edilen bir kalkış veya acil iniş sırasında maksimum frenleme uygulandığında lastikler sıklıkla aşırı ısınır. Sigortalar, kontrollü bir şekilde havasını söndürerek lastik patlamalarını önleyen, böylece uçaklara ve çevredeki nesnelere verilen zararı en aza indiren daha güvenli bir arıza modu sağlar.
Uçak lastikleri üzerinde yapılan testler, bunların patlamadan önce maksimum 800 psi (55 bar; 5.500 kPa) basınca dayanabildiğini göstermiştir.Uçuş sırasında ortam sıcaklığında ve basınçta meydana gelen aşırı değişikliklerden kaynaklanan genleşme ve büzülmeyi en aza indirmek için uçak lastikleri genellikle nitrojenle şişirilir.