Havacılık geliştikçe sürtünmeyi en aza indirmek ve
aerodinamik yapıyı güçlendirmek için, en büyük sürtünme nedeni olan iniş
takımlarının havada gizlenme ihtiyacı doğdu. İlk denemelerde, burun dikmesi ve
ana dikmeler bağlı oldukları noktada direk katlandıkları için bir sorun
yaşanmadı, ancak uçak ve dikme boyutları büyüdükçe, ana dikmelerinde gövde
altına saklanma fikri ile büyük bir sorun ortaya çıktı.
Prototip ve rüzgar tüneli denemelerinde kalkışı müteakip
katlanarak gövde altına çevrilen ana dikmelerde mevcut, döner durumdaki
tekerlekler, uçak üzerinde büyük bir merkezkaç kuvveti yaratıyorlar ve uçakta
müthiş bir titreşime neden oluyorlardı.
Uzun araştırmalar sonucu sağlıklı ve kesin bir çözüm
bulunarak uçaklara uygulandı. Artık dikmeler hiçbir risk yaratmadan katlanarak
gövde altına alınabiliyorlardı.
Bulunan çözüm ise şuydu.
İniş takım hidrolik sisteminde iniş takımlarını yukarı doğru kaldıran iş
görmüş hidrolik basıncını fren ölçülendirme valfine göndererek, dikmeler içeri alınırken
fren yaptırarak durdurmak.
Bu havada fren, uçağı kullanan pilotların bilgisi dışında
otomatik gerçekleşen bir eylemdir.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder